วีรบุรุษของฉันคือ พ่อ พ่อของฉันเป็นคนดุ เสียงดังและมักจะอารมณ์เสียกับเรื่องต่างๆ อยู่เสมอ เมื่อ ฉันยังเป็นเด็กวัยรุ่นฉันไม่เคยเข้าใจกับคำสั่งของพ่อเลย
บางอย่างมันก็เป็นเรื่อง ที่ฝืนความรู้สึกของฉันโดยสิ้นเชิง การไปเล่นกีฬา
แล้วกลับบ้านค่ำเหมือนเพื่อนคนอื่น ไม่ถูกต้องนักในสายตาของพ่อ ฉันต้องกลับมาช่วยงานที่บ้านทุกวัน บางครั้งฉันก็คิดว่าพ่อไม่เคยเข้าใจฉันเลย ไม่ได้รักฉันเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ถึงแม้ว่าพ่อจะดุ จะด่าฉันแค่ไหน แต่ฉันก็เข้าใจว่า ที่พ่อทำไปก็เพราะรัก และเป็นห่วงฉัน ถ้าฉันโตขึ้นและมีครอบครัว ฉันจะนำแบบอย่างของพ่อไปใช้ และทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุด
แหล่งอ้างอิง www.google.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น